TSR

Metoda terapeutyczna zakładająca osiągnięcie przez Klienta określonego celu przez poszukiwanie najbardziej optymalnego rozwiązania dla sytuacji, w jakiej Klient się znalazł.

​

TSR jest stosunkowo nowym nurtem w psychoterapii. Pojawiła się w latach siedemdziesiątych w Stanach Zjednoczonych w Millwauke w centrum Brief Family Therapy. Za pionierów tej metody uważa się Steve'a de Shazera i Insoo Kim Berga, którzy sięgnęli po myśl Miltona Eriksona i jego sposób leczenia pacjentów oraz metody pracy w Mental Research Institute mieszczącego się w Palo Alto. W Polsce podejście psychoterapeutyczne TSR pojawiło się w 1990 roku.

​

Celem TSR jest szukanie, wydobywanie i wzmacnianie momentów z życia Klienta, w których ten korzystał ze swoich zasobów i umiejętności. Z pomocą terapeuty Klient szuka momentów zdrowych i odpowiada na pytanie co zrobić, aby dobre momenty podtrzymać i rozwijać.

​

Według Miltona Eriksona: Pacjenci znają rozwiązania swoich problemów. Oni tylko nie wiedzą, że je znają. TSR zatem nie stawia diagnoz w tradycyjnym rozumieniu tego słowa, a kierunek pracy determinuje to, co Klient uważa za najważniejsze dla niego. Zasady działania TSR są związane wyłącznie z technikami wspomagania zmian i sposobem ich skutecznego stosowania, dlatego, skupiając się na tym co pomaga Klientowi i jakie zachowania sprawdzają się w jego życiu, terapia TSR wzmacnia akceptację perspektywy patrzenia Klienta na własne życie.

 

Terapia TSR nakierowana jest na teraźniejszość i przyszłość - jeżeli podczas terapii eksploruje się przeszłe doświadczenia zawsze czyni się to w perspektywie użyteczności przeszłych doświadczeń dla unaocznienia co w Kliencie jest dobre i korzystne dla niego oraz uwydatnienia nieuchronności zmian w życiu Klienta.

​

TSR jest terapią krótkoterminową, bowiem stosuje się tylko taką ilość interwencji terapeutycznych, która umożliwi Klientowi osiągnięcie obranego przez niego celu.